เวลาเรานำพระสมเด็จ(ในที่นี้หมายถึงพระของสมเด็จโต)ไปถามผู้รู้ ว่าเก๊แท้อย่างไร มักจะได้รับคำตอบว่า..ไม่ดี ยุคหลัง เก๊ ด้วยเหตุผลอมตะ ว่า"ผิดพิมพ์ ผิดธรรมชาติ ผิดเนื้อหา"แล้วก็เดินจากไป เราก็ยังคงแคลงใจต่อไป เพราะธรรมชาติเจ้าของพระต้องเข้าข้างพระตนเองอยู่แล้ว แล้วจะทำยังไงให้เราหมดความสงสัย ในพระองค์นั้น ก่อนอื่นผมต้องถามก่อนว่า คุณเชื่อภูมิปัญญาชาวบ้านมั้ย ปูนกินหมากทำจากอะไร? เอาเปลือกหอยเผาแล้วบด ผสมกับขมิ้น โดยใช้น้ำเป็นตัวทำละลาย กลายเป็นปูนสีแดง คุ้นๆมั้ยละครับ การสร้างพระของสมเด็จโต ก็คล้ายๆกันนี้ การเกิดสีแดง มาจากปฎิกริยาของ แคลเซี่ยมในปูน จับกับสารเคอร์คิวมินในขมิ้น แต่หากปูนหมดอายุ คุณสมบัติของแคลเซี่ยมเสียไป เมื่อจับกับสารเคอร์คิวมิน ก็ยังคงเป็นสีเดิม แล้วพระของสมเด็จโต มีอายุเกิน150ปีแล้ว เมื่อเจอน้ำขมิ้น ไม่มีทางเกิดสีแดง นี่คือการใช้น้ำขมิ้น คัดแยกพระเก่า/ใหม่ออกจากกัน พระตัวอย่างองค์นี้ คนมีประสบการณ์ก็คงจะดูออกว่าเก๊ แต่จะแสดงยังไงให้เจ้าของพระเขาหายสงสัยว่าเก๊จริงๆ(ที่เป็นปัญหาผิดใจกันก็ตรงนี้แหละครับไปสวดพระเขาเก๊)องค์นี้เป็นพระใหม่ และเก๊ด้วย เพราะพยามยามทำล้อพิมพ์วัดระฆัง จบมั้ยครับวิธีนี้ให้เจ้าของพระเขาเห็นเองว่า"แดง" คุณทำด้วยตัวคุณเองได้ง่ายๆ ไม่ต้องถามใคร หากคิดว่าดูแค่ตำหนิพิมพ์ก็พอแล้ว ยุ่งยากทำไม ก็ตามอัธยาศัยเลยครับ